یک مطالعه جدید نشان می دهد که یک رشته کوه کلمبیایی “ریشه” خود را از دست داده است – یک پوسته پوسته که زمانی آن را نگه می داشت اما از آن زمان به سمت گوشته “حفاری” شده است. اینکه چگونه قلهها توانستهاند قائم بمانند مدتها یک راز بود، اما اکنون محققان در حال بررسی زمینشناسی زیربنایی هستند.
سیرا نوادا د سانتا مارتا، منطقه ای کوهستانی در شمال غربی کلمبیا با قله هایی که بیش از 18700 فوت (5700 متر) ارتفاع دارند، از دهه 1970 زمانی که اندازه گیری ها نشان داد که پوسته زیر قله ها به طور غیرعادی نازک است، زمین شناسان را گیج کرده است.
نویسنده اصلی این مطالعه، “مناطق کوهستانی معمولاً دارای ریشه های پوسته ای ضخیم هستند که بار روی کوه ها را جبران می کند.” دیوید کویروگایک دانشمند داده و محقق سابق فارغ التحصیل ژئوفیزیک در دانشگاه آلبرتا در کانادا در ایمیلی به Live Science گفت. پوسته زمین بسیار سبک تر از مانتو زیرینکیروگا گفت. از آنجایی که کوهها بسیار سنگین هستند، ریشههای پوستهای که در زیر آنها قرار دارند در گوشته قرار میگیرند. جرم جابجا شده در گوشته بیشتر از جرم در ریشه پوسته است و این پیکربندی بار انباشته شده توسط کوه های پوشاننده را جبران می کند.
زمین شناسان می توانند ضخامت پوسته زمین را با استفاده از اندازه گیری های ناهنجاری گرانشی تعیین کنند. کویروگا می گوید: «به طور کلی، در مکان هایی که جرم زیادی وجود دارد، جاذبه بالایی وجود دارد و برعکس. وجود یک ریشه پوسته در مناطق کوهستانی معمولاً منجر به مقادیر منفی ناهنجاری گرانشی می شود، به این معنی که جرم در آن منطقه کمتر از حد انتظار است. این منعکس کننده جایی است که پوسته سبک تر گوشته سنگین را جابجا کرده است، برخلاف سایر مکان هایی که گوشته دست نخورده است.
کویروگا گفت: با این حال، در مورد سیرا نوادا د سانتا مارتا، در کلمبیا، یک منطقه کوهستانی مرتفع با ناهنجاری گرانش مثبت بالا وجود دارد. این بدان معناست که به جای داشتن کسری توده، مازاد توده ای وجود دارد.»
متصل: کشف “استخر فسیلی زیرزمینی” 6 میلیون ساله در اعماق کوه های سیسیل
این رشته کوه زمانی در پوسته زمین ریشه داشت تا بار عظیم خود را جبران کند – اما بر اساس این مطالعه که در 7 ژانویه در سال 7 ژانویه منتشر شد، این ریشه به آرامی در طی 10 میلیون سال در گوشته فرو رفت. مجله تحقیقات ژئوفیزیک: زمین جامد.
پوسته زمین و بالایی ترین گوشته پوسته ای جامد در اطراف سیاره ما به نام لیتوسفر تشکیل می دهند. کویروگا گفت که لیتوسفر پایینی میتواند در مکانهایی که سنگینتر و سردتر از گوشته زیرین است، به سمت پایین چکه کند. گوشته برای پر کردن شکافها بالا میآید و پوسته پایینی را گرم میکند، که میتواند باعث تغییراتی در ترکیب آن شود که باعث فرو رفتن قسمتهای بزرگتری از پوسته میشود.
قبلی پژوهش پیشنهاد کرد که چکیدن لیتوسفر می تواند ناهنجاری های جاذبه مثبت را در مناطق دیگر توضیح دهد – از جمله فلات پونا در آند، سیرا نوادا در کالیفرنیا و کوه های والووا در اورگان. اما کویروگا و همکارانش “اولین کسانی هستند که پیشنهاد کردند چنین مکانیزمی توضیحی قابل قبول برای سیرا نوادا د سانتا مارتا است.”
مشخص نیست که چگونه رشته کوه کلمبیا علیرغم عدم حمایت ظاهری خود توانسته است عمودی بماند، اما شیطان ممکن است در جزئیات باشد.
Quiroga گفت: “مدل های مطالعه ما نشان می دهد که وقتی یک منطقه کوهستانی پوسته خود را از دست می دهد، به دلیل از دست دادن پشتیبانی شروع به فرو رفتن می کند.” “از آنجایی که کوه هنوز قائم و بلند است، این نشان می دهد که قسمت برداشتن باید به تازگی رخ داده باشد و زمان کافی برای فروریختن کوه وجود نداشته است.”
کویروگا گفت که قله ها ممکن است ریشه های خود را 2 میلیون سال پیش از دست داده باشند. در این مطالعه، محققان همچنین پیشنهاد کردند که یک پنجره قطره ای احتمالی بین 56 میلیون تا 40 میلیون سال پیش، در دوران ائوسن رخ داده است. این چارچوب زمانی بعدی نشان میدهد که کوهها برای بیش از 40 میلیون سال صاف باقی ماندهاند، که در تضاد با مدلهای مطالعهای که فروپاشی را تنها پس از 5 میلیون سال پیشبینی کرده بود.
اما عوامل دیگری که در مدل ها گنجانده نشده اند ممکن است در طول قرن ها از کوه ها حمایت کرده باشند. کویروگا گفت که ممکن است لیتوسفر اطراف آنقدر قوی بوده باشد که بتواند از قلههای هر دو طرف پشتیبانی کند و ممکن است گوشته برای کند کردن فروپاشی کوهها بالا آمده باشد. وی افزود: صفحه تکتونیکی کارائیب که در زیر کلمبیا می لغزد نیز باید به عنوان پشتیبان بالقوه در مدل های آینده در نظر گرفته شود.
تا آن زمان، راز پیرامون سیرا نوادا د سانتا مارتا ادامه دارد.